.....
อิทธิธโร ภิกขุ
ผู้หญิงอุ้มบาตร หลายปีก่อนตอนอยู่ที่ อ.เชียงแสน จ. เชียงราย ในยามเช้าดิฉันได้ใส่บาตรแด่ภิกษุ สามเณร เป็นประจำทุกวัน ต้นฤดูหนาวปลายเดือนพฤศจิกายน
เช้าวันนี้มีพระภิกษุ 1 รูปที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มาพร้อมกับแม่ชี 2 รูป ภิกษุถือบาตรเดินนำหน้า แม่ชีอีก 2 รูปเดินตามหลัง มาหยุดยืนตรงหน้าดิฉัน
ดิฉันตื่นเต้นมากไม่เคยเห็นผู้หญิงถือบาตรมาก่อน...ในใจนึกชอบนะ ดิฉันตักข้าวใส่บาตรไปในใจก็คิดไป สงสัยไป
" เอ...วันนี้เราใส่บาตรให้แม่ชีเราจะได้บุญเท่าพระภิกษุไหมน่ะ ? "
ใส่บาตรครบทุกองค์ทั้งภิกษุและแม่ชีทั้ง 2 แล้วดิฉันนั่งลงพนมมือรับพร แต่พระภิกษุรูปนั้นกลับกล่าวเป็นภาษาไทยว่า
" บุรุษนั้นเป็นบัณฑิตในที่ทุกสถานก็หาไม่ แม้สตรีผู้มีปัญญาเห็นประจักษ์ ก็เป็นบัณฑิตได้ในสถานที่นั้นๆ วิมุติญาณทัสนะมีในบุรุษได้อย่างไร สตรีก็ยังวิมุติญาณทัสนะให้สำเร็จได้อย่างนั้นแล "
แล้วกล่าวต่อว่า
" เธอประสงค์สิ่งหนึ่งสิ่งใด ขอให้สำเร็จสิ่งนั้นโดยเร็ว ขอให้ความดำหริทั้งปวง จงเต็มเปี่ยมดุจพระจันทร์วันเพ็ญ "
แล้วกล่าวเป็นภาษาบาลีต่ออีกว่า
" อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สมิชฌตุ สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปัณณะระโส ยะถา "
แล้วท่านทั้ง 3 ก็เดินจากไป
ดิฉันปลื้มปีติมากในเช้าวันนั้น
ใช่แล้ว ใช่แล้ว... สตรีก็เป็นบัณฑิตได้.....
อีก 4 เดือนต่อมาครอบครัวของดิฉันก็ยินยอมอนุญาต..... ให้ดิฉันเดินถือบาตรตามภิกษุรูปนั้นเป็นคนลำดับที่ 11. มีความสุขในร่มผ้ากาสาวพัสต์ที่สุดเจ้าค่ะ.ที่มา : ประสบการณ์ของฉัน
ที่มา
http://www.dhammathai.org/store/talk/view.php?No=338
วันศุกร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น